ITHACA

My Translation of C.P. Cavafy's Poem Ίθάκη,

A Gift for G, a Modern Day Odysseus.

As you begin your voyage to Ithaka,

hope that the road is long,

filled with adventure, filled with enlightenment.
The Laistrygonians and the Cyclopes,

the angry Poseidon, do not fear them;

you will never find them on your road

if your thoughts remain aloft, if your spirit and your body

brush against a finer emotion.
The Laistrygonians and the Cyclopes,

the angry Poseidon, you won’t encounter them

if you don’t carry them inside your soul

if your psyche does not conjure them in front of you.

Hope that the road is long.

Many the summer mornings
when with pleasure and glad anticipation
you sail into unfamiliar harbors

or stop at Phoenician markets
to acquire beautiful things:
mother of pearl and coral, amber and ebony,

voluptuous notes of every type,

gather as many sensual aromas as you can;

may you visit many an Egyptian city,

there to learn and learn from scholars.

Always in your mind hold on to Ithaka.

The arrival there should be your purpose,

but don’t hurry your voyage in the least.

Best to continue it for many years,

and reach old age before mooring at the island,

wealthy with all you gained along the way,
and without expectation that Ithaka will give you riches.

Ithaka gave you the beautiful voyage.
Without her you would not have sought to wander.

There’s nothing more she has to give.

And, if you find her poor, Ithaka did not deceive you.
With all the wisdom you have gained, all the experience,
already you understand the meaning of an Ithaka.

   Τhe Poem in the Original Greek

Ιθάκη

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρείς,
αν μέν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Αλλο δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1911)